درمان بیماری بی اختیاری ادرار با سریع ترین روش ها

برای درمان بی‌ اختیاری ادرار با لیزر از دستگاهی به نام مونالیزا تاچ استفاده می شود، که این لیزر با کمک کربن دی اکسید یا همان Co2 اختلالات واژن را درمان می کند و در موارد زیبایی نیز کاربرد دارد. پزشک برای کار با این دستگاه لیزر با کم و زیاد کردن شدت اشعه لیزر، عمل‌ های زیبایی متفاوتی را انجام می دهد که درمان بی اختیاری ادرار نیز یکی از این درمان ها است. به کمک لیزر ۹۹ درصد خانم ها توانسته اند تا بی اختیاری ادرارشان را درمان کنند، بدون آن که بازگشتی از بیماری وجود داشته باشد. درمان بی اختیاری ادرار با لیزر کاملاً غیر تهاجمی است و بدون ایجاد هیچ گونه برش و جراحی  روی بدن صورت می گیرد. همچنین این روش کاملاً بی عارضه است و گاهاً فقط پوست کمی دچار سوزش، التهاب یا قرمزی می شود.

نحوه انجام درمان بی اختیاری ادرار با لیزر

اشعه لیزر هنگامی که به دیواره های مثانه تابیده می شود، آن ها را وادار به کلاژن سازی می کند. همچنین مجاری ادراری و عضلات کف لگن را نیز وادار به عضله سازی می کند‌. لیزر سبب می شود بافت های جدید جای بافت های قبلی و ضعیف را بگیرند. تابش لیزر برای دیواره جلویی واژن هم می باشد. عضلات دیواره واژن، وظیفه دارند تا از عضلات متصل به واژن نیز حمایت کنند. هنگامی که اشعه لیزر به آن ها بر خورد می کند، این عضلات تقویت می شوند، میزان انعطاف پذیری شان بالا می رود و قدرت شان زیاد می شود‌. که همه ی این نتایج با یک دیگر سبب خروج ادرار کنترل شده است.

از دیگر قابلیت های لیزر می توان به برگرداندن مجاری ادراری خارج شده از جای اصلی شان و رفع فشاری که از طریق آن ها به مثانه وارد می شود، افزایش جریان خون بخش آسیب دیده برای تحریک کلاژن سازی در ماهیچه کف لگن و تقویت آن ها نام برد.

مزایای درمان بی اختیاری ادرار با لیزر

• این روش بسیار بی درد است.
• غیر تهاجمی است و هیچ زخم یا برشی روی بدن ایجاد نمی کند.
• درمانی کاملاً بی خطر است.
• بدون عوارض جانبی است و گاهاً فقط کمی التهاب و قرمزی ابجاد می کند.
• بدون بی هوشی انجام می شود.
• درمانی سرپایی محسوب می شود.
• نیاز به دوره نقاهت ندارد.
• روشی کاملاً مقرون به صرفه است‌.
• برای انجام آن نیاز به زمان کوتاهی است.

تعداد جلسات درمان بی اختیاری ادرار با لیزر

میزان جلساتی که برای درمان بی اختیاری ادرار لازم است توسط پزشک مشخص می شود و او با توجه به شدت آسیب دیدگی عضلات جلسات را مشخص می کند. اما در حالت کلی بین ۱ تا ۳ جلسه برای درمان نیاز است.